નિંદા - કુથલી
કરે દુષિત મન
ન અર્પે શાતા ...
- નંદિની
કરે દુષિત મન
ન અર્પે શાતા ...
- નંદિની
Monday, April 16, 2012
Wednesday, April 11, 2012
વરઘોડો...
વરઘોડો...
આજે લોકો એ ખુબ ધામધૂમ થી ,
ઘરમાં એક ઢીંગલી ખરીદી લાવ્યા,
જીવતી-જાગતી એક ચીજ ...
તેને ઘરના "શો-કેસ " માં મૂકી
ને - ચાલુ થઇ પરંપરા
ઢીંગલી ને દેખાડવાની...!
હસો - તો - હસે
ને - ચાલી રમત હુકુમત ની ...
ઢીંગલી હસતી હસતી બધાની સગવડ ને -
અને તેમની ઈચ્છા મુજબ દિલ ને ફોસલાવે...
મન બહેલાવે...
ને ઢીંગલી ધીમે ધીમે જવાબદારી ના ભાર થી જીર્ણ થવા લાગી...
ત્યાં જ એને ફરીથી વરઘોડા ની અવાજ સંભાળ્યો .....! ?
- નંદિની
આજે લોકો એ ખુબ ધામધૂમ થી ,
ઘરમાં એક ઢીંગલી ખરીદી લાવ્યા,
જીવતી-જાગતી એક ચીજ ...
તેને ઘરના "શો-કેસ " માં મૂકી
ને - ચાલુ થઇ પરંપરા
ઢીંગલી ને દેખાડવાની...!
હસો - તો - હસે
ને - ચાલી રમત હુકુમત ની ...
ઢીંગલી હસતી હસતી બધાની સગવડ ને -
અને તેમની ઈચ્છા મુજબ દિલ ને ફોસલાવે...
મન બહેલાવે...
ને ઢીંગલી ધીમે ધીમે જવાબદારી ના ભાર થી જીર્ણ થવા લાગી...
ત્યાં જ એને ફરીથી વરઘોડા ની અવાજ સંભાળ્યો .....! ?
- નંદિની
વરસાદમાં લખેલો આ પત્ર ભીનાશ ફેલાવે તો હું ક્યાં લખું...?
આ કોયલ નો ટહુકો તારી યાદ ને સાદ પાડે તો હું ક્યાં સાદ પાડું...?
આ વાસંતી વાયરા વાયા કરે તારેજ આંગણે ને હું પાનખર ને કેવી રીતે કહું કે કુંપણ ઉગાડે...?
આ નભમાં રહેલું એક બુંદ સાત રંગ માં સમાયી જાય તો બુંદ નો શો વાંક...?
એક અધૂરી સાંજ ની એ મુલાકાતમાં જ જિંદગી ખીલી ગઈ તો ગુનેગાર કોને કહું ..?
મુજ નામ માંહી વસ્યું તુજ નામ હવે સપનાં ના ઘર નું સરનામું કોને આપું..?
- નંદિની
આ કોયલ નો ટહુકો તારી યાદ ને સાદ પાડે તો હું ક્યાં સાદ પાડું...?
આ વાસંતી વાયરા વાયા કરે તારેજ આંગણે ને હું પાનખર ને કેવી રીતે કહું કે કુંપણ ઉગાડે...?
આ નભમાં રહેલું એક બુંદ સાત રંગ માં સમાયી જાય તો બુંદ નો શો વાંક...?
એક અધૂરી સાંજ ની એ મુલાકાતમાં જ જિંદગી ખીલી ગઈ તો ગુનેગાર કોને કહું ..?
મુજ નામ માંહી વસ્યું તુજ નામ હવે સપનાં ના ઘર નું સરનામું કોને આપું..?
- નંદિની
હોળી ના રંગબેરંગી રંગો ની જેમ જ વિવિધ રંગો માં જીવતી એટલે હું જ ને ...
મમ્મીના ખોળામાં માથું મૂકી ને સુઈ જવું ...
દાદી સાથે રોજ ‘પરી ને રાજકુમાર’ ની વાર્તાઓ સંભાળવી...
દાદા સાથે દુકાન પર જઈને રોફ થી બેસવું....
બાળપણ માં નિર્દોષ મસ્તી કરતાં કરતાં શાળા પણ પૂરી કરી ....
કોલેજ બસમાં બેસી ને જવાનું....
ક્યારે પાપા સુઈ ગયા હોય તો ચુપકીદી એમનું સ્કુટર લઇ ને અકારણ ફરવા જવું...
રોજ ઘરમાં બધા ટોકે હવે તો તું “મોટી થઇ “ પતંગિયા ની જેમ હવે ઉડાન ના ભર...
કાલે સાસરે જઈશ તો સાસુ ટોકશે તને...
ને.... વડીલો એ પસંદ કરેલા ઘરે....વળાવી મને.....
સાડી પહેરી ને કામ કરતી વખતે હંમેશા વેસ્ટર્ન કપડાં યાદ આવતા...
રાતે છુપાવીને જીન્સ પહેરી ની અરીસા માં જોતી....
મમ્મી થી અલગ થવા ના વસવસા સાથે હું પણ ‘માં’ બની ...
એમના માં જ ઓતપ્રોત થતી ટીફીન બનાવું , સ્કુલે લેવા મુકવા જવું , તેમને ભણાવું ,
ને એમની સાથે બેસી ને ક્યારેક ડોરેમોન જોવું , કે ક્યારેક રંગોળી પૂરવી ,
પગથિયા રમવા ને દોરડા કુદવા.....
સાયકલ શીખવાડતા શીખવાડતા ડબલ સવારી સાયકલ ચલાવી ....
રોજ રંગબેરંગી જિંદગી ને માણવી....
- નંદિની
મમ્મીના ખોળામાં માથું મૂકી ને સુઈ જવું ...
દાદી સાથે રોજ ‘પરી ને રાજકુમાર’ ની વાર્તાઓ સંભાળવી...
દાદા સાથે દુકાન પર જઈને રોફ થી બેસવું....
બાળપણ માં નિર્દોષ મસ્તી કરતાં કરતાં શાળા પણ પૂરી કરી ....
કોલેજ બસમાં બેસી ને જવાનું....
ક્યારે પાપા સુઈ ગયા હોય તો ચુપકીદી એમનું સ્કુટર લઇ ને અકારણ ફરવા જવું...
રોજ ઘરમાં બધા ટોકે હવે તો તું “મોટી થઇ “ પતંગિયા ની જેમ હવે ઉડાન ના ભર...
કાલે સાસરે જઈશ તો સાસુ ટોકશે તને...
ને.... વડીલો એ પસંદ કરેલા ઘરે....વળાવી મને.....
સાડી પહેરી ને કામ કરતી વખતે હંમેશા વેસ્ટર્ન કપડાં યાદ આવતા...
રાતે છુપાવીને જીન્સ પહેરી ની અરીસા માં જોતી....
મમ્મી થી અલગ થવા ના વસવસા સાથે હું પણ ‘માં’ બની ...
એમના માં જ ઓતપ્રોત થતી ટીફીન બનાવું , સ્કુલે લેવા મુકવા જવું , તેમને ભણાવું ,
ને એમની સાથે બેસી ને ક્યારેક ડોરેમોન જોવું , કે ક્યારેક રંગોળી પૂરવી ,
પગથિયા રમવા ને દોરડા કુદવા.....
સાયકલ શીખવાડતા શીખવાડતા ડબલ સવારી સાયકલ ચલાવી ....
રોજ રંગબેરંગી જિંદગી ને માણવી....
- નંદિની
કડવી વાસ્તવિકતા ...
કડવી વાસ્તવિકતા ...
છોકરીને નાનપણથીજ આમતો ઈચ્છાઓને દબાવતા આપણે શીખવીએ છીએ...
સાથે- સાથે સપનાં પણ આંખમાં રોપીએ છીએ...
હકીકતની દુનિયાથી અજાણ ને ,
સપનાની દુનિયામાં વિહરતી એ ;
ક્યારેક સપનામાં ર.પા. ની ‘સોનલ’ બને કે ,
શાંતઝરુખે વાટ નીરખતી રૂપની રાણી બનતી...
ઝાંસીની રાણી વિષે વાંચતા વાંચતા શૌર્ય ગુણ વિકસાવતી ...
ઝરણાંની જેમ ખળખળ વહ્યા કરતી...
અલાયદું અસ્તિત્વ પણ બનાવતી...
ને , કંઇક બન્યાનો સંતોષ માણતી...
જિંદગીમાં એ એકજ વખત ‘લક્ષ્મણ રેખા’ ઓળંગતી એ
સપ્તપદી ની વેદીમાં ...
અને...!
બાકીની જિંદગી એ વાસ્તવિકતા પચાવામાં વિતાવે...
હવે, એ સપનાં નથી જોતી ;
બસ નરી વાસ્તવિકતા ને જ જુએ છે ...!!!
- નંદિની
છોકરીને નાનપણથીજ આમતો ઈચ્છાઓને દબાવતા આપણે શીખવીએ છીએ...
સાથે- સાથે સપનાં પણ આંખમાં રોપીએ છીએ...
હકીકતની દુનિયાથી અજાણ ને ,
સપનાની દુનિયામાં વિહરતી એ ;
ક્યારેક સપનામાં ર.પા. ની ‘સોનલ’ બને કે ,
શાંતઝરુખે વાટ નીરખતી રૂપની રાણી બનતી...
ઝાંસીની રાણી વિષે વાંચતા વાંચતા શૌર્ય ગુણ વિકસાવતી ...
ઝરણાંની જેમ ખળખળ વહ્યા કરતી...
અલાયદું અસ્તિત્વ પણ બનાવતી...
ને , કંઇક બન્યાનો સંતોષ માણતી...
જિંદગીમાં એ એકજ વખત ‘લક્ષ્મણ રેખા’ ઓળંગતી એ
સપ્તપદી ની વેદીમાં ...
અને...!
બાકીની જિંદગી એ વાસ્તવિકતા પચાવામાં વિતાવે...
હવે, એ સપનાં નથી જોતી ;
બસ નરી વાસ્તવિકતા ને જ જુએ છે ...!!!
- નંદિની
Monday, April 9, 2012
કોલ ...
ના, જીવનભર નો કોલ દીધો ..!
ના, નામ-નિશાની આપી ...!
તોયે આ કોણ છે ?
જેને હૃદયપાટી પર...
કોરા પ્રશ્નો અંકિત કર્યા ?!
- નંદિની
ના, નામ-નિશાની આપી ...!
તોયે આ કોણ છે ?
જેને હૃદયપાટી પર...
કોરા પ્રશ્નો અંકિત કર્યા ?!
- નંદિની
Subscribe to:
Posts (Atom)